Ik heb getwijfeld of ik het zou delen, maar ik doe het toch!
Dit gedicht schreef ik vandaag voor mijn moeder:
IK BLIJF BIJ JE STAAN
Zolang als nodig is zal ik naast je staan
Zal ik je ondersteunen, een arm om je heen slaan
Als het even niet meer gaat
En als ik naar de sterren kijk
Wetende dat jij daar ook eens zal staan
Tot die tijd zal ik naast je staan
Ik beloof niet dat ik niet zal huilen
Jij bent mij daar te dierbaar voor
Maar ik zal je ondersteunen, beloofd!
Net zo lang tot jij aangeeft dat het echt niet meer gaat
Dan zal ik er zijn om je te helpen tot het eind van de strijd
Zal ik je omarmen en zeggen hoeveel ik om je geef
De liefde voor jou is oneindig groot, zoals je weet
En als je er niet meer zal zijn, dan weet ik mij geborgen
Door jouw liefde ben ik geworden tot wie ik ben
Door jouw liefde, samen met Freek
Er staat nu reeds een stralende ster, eenmaal komt er daar één bij
Maar tot die tijd zal ik je steunen
Zal ik bij je zijn in mooie en moeilijke tijden
Wil ik je steun en toeverlaat zijn
Want ook dat heb ik immers beloofd
Zolang als nodig is zal ik naast je staan
Zal ik je ondersteunen, een arm om je heen slaan
Als het even niet meer gaat
MAM IK HOU VAN JOU❣️
Jij hebt samen met papa (Freek) mij alles geleerd behalve hoe het is als jullie er niet meer zijn.
Ons maatje moeten we al jaren missen, elke dag weer! Ik ben hem dankbaar voor alles wat hij ons heeft geleerd en met name gegeven. Daardoor kan ik nu sterk zijn.
IK BLIJF BIJ JE STAAN!
DAT BELOOF IK JE
Jeroen den Harder – 28 mei 2019